نحوه مدیریت زخم های حاد

در این بخش یاد خواهید گرفت:

• نحوه ارزیابی زخم های حاد
• نحوه مدیریت زخم های حاد
• چگونه یک محیط بهینه جهت ترميم زخم ایجاد کنیم؟

چگونه زخم های حاد را ارزیابی کنيم؟

هنگامی که یک زخم حاد را ارزیابی می کنید، باید دو هدف اصلی داشته باشید. اولین مورد این است که تمام آسیب های بیمار خود را شناسایی کنید. به یاد داشته باشید که ممکن است صدماتی وجود داشته باشد که نتوانید آنها را ببینید. هدف دوم شما شناسایی هرگونه عارضه احتمالی است. به عنوان مثال، شما می خواهید در نظر بگیرید که آیا آسیب احتمال عفونی شدن دارد یا غیر قابل التیام می شود يا خير؟

ارزیابی زخم های تروماتیک

اگر بیمار شما یک زخم تروماتیک حاد دارد، همیشه یک تاریخچه کامل از ترومایی که باعث زخم شده است، بگیرید.

• آسیب چه زمانی رخ داده است؟
• چگونه اتفاق افتاده است؟
• چه نوع زخمی است؟
• چه مقدار نیرو در ایجاد آسیب دخیل بوده است؟
• در کجای بدن قرار دارد؟
• زخم چه ویژگی هایی دارد؟ (اندازه، شکل، جهت، لبه های زخم و غیره)
• آیا آسیب بافت نرم وجود دارد؟
• آیا شواهدی دال بر ترومای نافذ وجود دارد؟
• آیا جسم خارجی در زخم وجود دارد؟
• آیا آسیب ساختاری احتمالی وجود دارد؟

حتما وضعیت عروقی و عصبی اطراف آسیب را نیز بررسی کنید.

چه زمانی بیمار خود را به بخش اورژانس ارجاع دهید؟
در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر، باید بیمار خود را به بخش حوادث و اورژانس ارجاع دهید:

• آسیب عروقی، مانند خونریزی شریانی یا از دست دادن نبض؛
• علائم آسیب عصبی، مانند از دست دادن حس یا سوزن سوزن شدن؛
• زخم های صورت، به ویژه پارگی هایی که شامل لب ها، بینی یا گوش ها می شود.
• علائم عفونت در آسیب در کف دست؛
• جسم خارجی که پس از تمیز کردن هنوز در زخم است.
• زخم های پیچیده، مانند زخم هایی با لبه های نامنظم، شکاف های گسترده یا آسیب به ساختارهای زیرین (مانند استخوان).

ارزیابی زخم های جراحی

هنگامی که یک زخم جراحی را ارزیابی می کنید، بايد هر عامل خطری را که می تواند منجر به تاخیر در بهبودی شود را شناسایی کنید. شما می توانید این کار را با گرفتن تاریخچه کامل پزشکی بیمار در زمان بستری شدن و قبل از جراحی  انجام دهید. تکمیل سابقه پزشکی کامل قبل از بیهوشی بسیار مهم است.

هنگام گرفتن سابقه پزشکی، به دنبال عوامل خطر زیر باشید: 

• سلامت کلی بیمار، وضعیت ایمنی و شرایط پزشکی قبلی، به عنوان مثال: سابقه ابتلا به دیابت، سرطان یا تصلب شرایین؛
• اینکه آیا بیمار قبلاً در همان ناحیه عمل جراحی انجام داده است یا خیر؟
• اینکه آیا بیمار تحت درمان های دیگری است، به عنوان مثال: پرتودرمانی، شیمی درمانی یا داروهای ضد انعقاد؟
• جراحی چقدر طول خواهد کشید؟
• انتظار دارید  بيمار چه مقدار خون در طول جراحی از دست بدهد؟
• آیا تخلیه ترشحات زخم از طریق قراردادن درن انجام می گیرد یا خیر؟
• عفونت زخم

در حین جراحی باید به بررسی زخم جراحی ادامه دهید. به بافت نرم (مثلاً بافت اسکار اضافی) توجه ویژه ای داشته باشید و به هر گونه آسیب به اعصاب، تاندون ها و اندام ها توجه کنید. به این ترتیب در صورت بروز عوارض بعد از جراحی، متوجه خواهید شد که آسیب قبل یا در حین جراحی رخ داده است.

نحوه مدیریت زخم های حاد

هنگام مدیریت یک زخم حاد پنج مرحله اصلی وجود دارد که باید دنبال کنید:

مرحله  اول: هموستاز

اولین قدم شما باید متوقف کردن خونریزی باشد. برای انجام این کار، ابتدا مشخص کنید که خونریزی از کجا می آید. ممکن است نیاز به اعمال فشار، اارتفاع دادن اندام  یا استفاده از یک تورنیکه، گیره یا بخیه برای توقف خونریزی داشته باشید. توقف خونریزی همچنین به شما در ارزیابی دقیق زخم کمک می کند.

مرحله دوم: زخم را تمیز کنید.

اگر بیمار شما یک زخم حاد جزئی دارد، می توانید از شامپو بچه و آب برای تمیز کردن آن استفاده کنید. با این حال، اگر بیمار شما زخم تروماتیک عمیق‌تر یا پیچیده‌تری دارد، باید آن را با یک محلول پاک‌کننده خنثی بشویید. این کار باعث حذف هر گونه مواد آلوده می شود.

مرحله 3: بافت های غير زنده را دبريد كنيد.

بیشتر زخم‌های ناشی از تروما، پس از شستشو «تمیز» خواهند بود. با این حال، اگر بافت از بین رفته یا آلوده شده باشد، باید آن را دبريد کنید. هنگامی که زخم را دبريد می کنید، بافت ناسالم یا مرده را از بستر زخم حذف می کنید. این عمل به بهبود زخم کمک می کند.

مرحله 4:  زخم را با بخیه ببندید.

وقتی زخم را بخیه می زنید، سه هدف اصلی دارید: 1. شما می خواهید تا زمانی که طی فرآیند بهبود زخم استحکام کششی  بازیابی شود، از بافت ها حمایت کنید. 2. شما می خواهید خطر خونریزی و عفونت را به حداقل برسانید. 3. شما می خواهید فضای مرده را با کنار هم قرار دادن لبه های زخم حذف كنيد. این عمل بهترین نتیجه عملکردی و زیبایی شناختی را به دنبال خواهد داشت.

مرحله 5: دارو بدهید.

اگر ارزیابی شما نشان داد که زخم خطر عفونت بالایی دارد، ممکن است آنتی‌بیوتیک‌های پیشگیرانه را تجویز کنید. بسته به نوع زخم، تزریق مسکن یا کزاز نیز ممکن است ضروری باشد.

چگونه یک محیط بهینه جهت ترميم زخم ایجاد کنیم؟

مطالعات نشان می‌دهد که یکی از بهترین راه‌ها برای کمک به بهبود زخم‌های حاد، ایجاد یک محیط مرطوب برای زخم است. ایجاد یک محیط مرطوب، می تواند به بهبود زخم های غیر قابل التیام کمک کند. همچنین می تواند در مدیریت بازشدگی زخم جراحی موثر باشد.

انتخاب پانسمان مناسب

یکی دیگر از عوامل مهم در ایجاد یک محیط درمانی بهینه، پانسمان زخم است. هنگام انتخاب پانسمان برای زخم حاد، باید موارد زیر را در نظر بگیرید:

• اندازه، شکل و محل زخم
• سطح ترشحات
• خطر عفونت
• شرایط پوست اطراف زخم

شما  پانسمانی می خواهيد که هم رطوبت محیط زخم را را حفظ کند و هم ترشح اضافی را جذب کند. همچنین می‌توانید از پانسمان‌ها برای دبريدمان زخم (به شیوه اتولیتیک) و درمان زخم عفونی (با استفاده از پانسمان آنتی باکتریال ) استفاده کنید.

چگونه یک ارزیابی جامع زخم انجام دهیم؟

برای انجام یک ارزیابی جامع از بیمار و زخم او، سعی کنید از مثلث ارزیابی زخم استفاده کنید. این ابزار به شما کمک می کند تا در تمام مراحل ترميم زخم، از یک رويكرد جامع و سيستماتيک پيروی كنيد و بهترين درمان را برای بیمار خود انتخاب کنید.