ارزیابی و مدیریت زخم

زندگی با زخم تاثیر بسزایی بر کیفیت زندگی بیمار دارد. همانطور که بسیاری از شما از طریق تجربه بالینی خود می‌دانید، زخم‌هایی که التیام نمی‌یابند نه تنها دردناک هستند،  آنها همچنین باعث ناراحتی زیادی برای بیمار می شوند.

ارزیابی جامع زخم، رویکردی است که ترکیبی از عوامل – داخل و خارج زخم – را در نظر می‌گیرد که بر روند بهبودی تأثیر می‌گذارند.

در این بخش  یاد خواهید گرفت که:

• چرا ارزیابی زخم مهم است؟
• یک رویکرد ساختاریافته برای برنامه مدیریت مراقبت از زخم  شامل چه چيزهايی است؟
• تعريف برنامه مدیریتی مراقبت از زخم و اهداف درمانی
• هر چند وقت یک بار باید زخم را ارزیابی کنید؟

چرا ارزيابی زخم مهم است؟

هم بیماران و هم HCP ها نگران هستند که چرا اینقدر طول می کشد تا زخم بهبود یابد و چه چیزی ممکن است مشکل داشته باشد. برخی باید با بوی اگزودا دست و پنجه نرم کنند، که ممکن است مانع بيرون رفتن آنهاشود  و انزوای اجتماعی را به درد و ناراحتی آنها اضافه کند. دانستن اینکه چگونه زخم بیمار را به درستی ارزیابی کنید، کلید پایان دادن به این همه رنج است.

این بدان معناست که همه عواملی را که بر روند بهبود زخم تأثیر می‌گذارند، در نظر بگیریم – از شناسایی علت اصلی ایجاد زخم و موانعی که مانع بهبود زخم می‌شوند، تا تعیین اهداف درمانی روشن و همسو شدن با انتظارات با بیمار.

ما این رویکرد را ارزیابی جامع زخم می نامیم. بیایید نگاهی دقیق تر به آنچه که شامل می شود بیندازیم.

ارزیابی جامع زخم چیست؟

همانطور که از این اصطلاح نشان می‌دهد، ارزیابی جامع زخم رویکردی است که ترکیبی از عوامل – داخل و خارج زخم – را که بر روند بهبودی تأثیر می‌گذارند، در نظر می‌گیرد.

ارزیابی جامع زخم شامل:

سابقه پزشکی بیمار – از جمله شرایط پزشکی فعلی و گذشته؛ تاریخچه روانی، اجتماعی و معنوی آنها؛ محیط مراقبت از زخم و دسترسی به خدمات بهداشتی تخصصی.
ارزیابی فیزیکی بیمار – از جمله عواملی مانند تنفس، فشار خون، صداهای قلب، ارزیابی پوست و غیره.
ارزیابی جامع زخم – شامل ارزیابی بستر زخم، لبه‌های زخم، پوست اطراف زخم و سطح درد بیمار.

یک رویکرد ساختار یافته برای برنامه مدیریت از زخم  شامل چه چيزهايی است؟

رویکرد کل نگر به ارزیابی زخم یک رویکرد ساختاریافته و جامع برای مدیریت زخم است. این به شما کمک می کند تا همه عواملی را که بر بهبود زخم تأثیر می گذارند در نظر بگیرید و به شما یک خط پایه برای ردیابی روند بهبودی می دهد تا بتوانید اهدافی را که برای مراقبت در طول مسیر تعیین کرده اید تنظیم کنید.

با این رویکرد، شما وضعيت كلی بيمار  را در نظر می گیرید و نه فقط “زخم بیمار”.

یک ابزار ارزیابی و مستندسازی زخم به شما کمک می کند تا مطمئن شوید که ارزیابی جامع زخم را انجام می دهید. ابزار ارزیابی مثلث زخم را بررسی کنید و اجازه دهید که شما را در این فرآیند راهنمایی کند.

تعریف برنامه مدیریتی مراقبت از زخم و اهداف درمانی

هنگامی که ارزیابی جامعی از بیمار و زخم انجام دادید، می‌توانید به سمت توسعه یک برنامه مدیریت زخم مؤثر بروید و اهداف خاصی را برای درمان تعیین کنید.

به یاد داشته باشید که بیمار خود را در این فرآیند مشارکت دهید. همانطور که احتمالاً قبلاً خودتان تجربه کرده‌اید – و بسیاری از مطالعات قبلاً مستند کرده‌اند – مشارکت مستقیم بیماران در برنامه‌ریزی مراقبت و انتخاب‌های درمانی، پایبندی آنها به درمان را بهبود می‌بخشد و در نهایت نتایج بهتری را تضمین می‌کند.

یک برنامه مدیریت مراقبت از زخم معمولاً شامل موارد زیر است:

• پاکسازی زخم_ پاکسازی آن از بافت غیر زنده (به عنوان مثال، نکروز و اسلاف) برای کاهش خطر عفونت.
• مدیریت سطح رطوبت – هيدراته كردن يا كاهش ترشحات  برای ایجاد یک محیط زخم مرطوب (به عنوان مثال با استفاده از یک پانسمان مناسب).
• محافظت از گرانولاسیون / بافت اپیتلیال؛
• بهبود سلامت عمومی بیمار، کاهش درد و هر گونه بوی ناشی از زخم.
• اهدافی که برای درمان زخم تعیین می کنید در طول زمان با شروع بهبود زخم تغییر می کند. اما تنها راهی که می توانید روند بهبودی را پیگیری کنید، ارزیابی مکرر زخم است.

هر چند وقت یک بار باید زخم را ارزیابی کنید؟

یک زخم باید در هر تعویض پانسمان – یا حداقل یک بار در هفته – ارزیابی شود تا مطمئن شوید که درمان اثر درستی دارد.

مهم است که دفعات تعویض پانسمان را با اهداف درمانی که تعریف کرده اید تنظیم کنید. به عنوان مثال، اگر از زخمی با ميزان ترشح زياد مراقبت می كنيد، تعویض مکرر پانسمان در هفته ضروری است. اگر یک زخم گرانوله را مدیریت می کنید، معمولاً دفعات تعويض كمتری نياز دارد. به یاد داشته باشید که دلایل نیاز به تعویض پانسمان را مستند کنید.

در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر  همیشه باید بیمار را به متخصص ارجاع دهید:

• بهبود کمتر از 20٪ در ناحیه زخم در طی یک دوره چهار هفته.
• افزایش غیر منتظره اگزودا؛
• عفونت مشکوک یا بیوفیلم؛
• افزایش درد یا کاهش سلامت عمومی و تندرستی بیمار

آماده سازی زخم

آماده شدن برای التیام از نظر بالینی ثابت شده است که پاکسازی و دبریدمان باعث تسریع بهبود زخم می شود .

آماده سازی زخم گامی حیاتی در مدیریت زخم است.

آماده سازی مناسب زخم منجر به بهبود سریع تر و بهبود مراقبت از بیمار می شود.

درمان

ملاحظاتی برای درمان و انتخاب پانسمان:

• عمق زخم
• خطر عفونت، حضور عفونت یا بیوفیلم
• مدیریت اگزودا
• بیمار / مراقب بيمار می تواند مراقبت از زخم را انجام دهد يا خير؟
• مجموعه پانسمان های فوم بياتين با فناوری 3DFit برای درمان و مدیریت فضای مرده زير پانسمان

References